pięciolatek

pięciolatek (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌpʲjɛ̇̃ɲʨ̑ɔˈlatɛk], AS: [pʹi ̯ė̃ńćolatek], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• asynch. ę • akc. pob.• i → j 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) chłopiec mający pięć lat

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(2.1) zwierzę, roślina lub rzecz mająca pięć lat

rzeczownik, forma fleksyjna

(3.1) D. lm od pięciolatka

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pięciolatek	pięciolatki
dopełniacz	pięciolatka	pięciolatków
celownik	pięciolatkowi	pięciolatkom
biernik	pięciolatka	pięciolatków
narzędnik	pięciolatkiem	pięciolatkami
miejscownik	pięciolatku	pięciolatkach
wołacz	pięciolatku	pięciolatki
depr. M. i W. lm: (te) pięciolatkowie

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pięciolatek	pięciolatki
dopełniacz	pięciolatka	pięciolatków
celownik	pięciolatkowi	pięciolatkom
biernik	pięciolatka	pięciolatki
narzędnik	pięciolatkiem	pięciolatkami
miejscownik	pięciolatku	pięciolatkach
wołacz	pięciolatku	pięciolatki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. pięcioletni

rzecz. pięciolatka ż, pięciolecie n

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• esperanto: (1.1) kvinjarulo
• niemiecki: (1.1) Fünfjähriger m
• szwedzki: (1.1) femåring w

źródła: