packa

packa (język polski)

packa (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈpaʦ̑ka], AS: [packa]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przyrząd do zabijania much

(1.2) bud. narzędzie do nakładania zaprawy na ścianę

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	packa	packi
dopełniacz	packi	pacek
celownik	pacce	packom
biernik	packę	packi
narzędnik	packą	packami
miejscownik	pacce	packach
wołacz	packo	packi

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. pacnąć, pacać

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) por. łapka • muchołapka • lep

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) fly swatter, fly-flap, flapper, whisk
• czeski: (1.1) plácačka na mouchy
• francuski: (1.1) tapette ż, tapette à mouches ż
• hiszpański: (1.1) matamoscas m
• niemiecki: (1.1) Fliegenklatsche ż
• nowogrecki: (1.1) μυγοσκοτώστρα ż
• rosyjski: (1.1) мухобойка ż
• włoski: (1.1) scacciamosche m, cacciamosche m; (1.2) pialletto m, appianatoia ż

źródła:

packa (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) łapa zwierzęcia

(1.2) łapa (ręka lub noga człowieka)

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	packa	packy
dopełniacz	packy	pacek
celownik	pacce	packám
biernik	packu	packy
wołacz	packo	packy
miejscownik	pacce	packách
narzędnik	packou	packami

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) tlapka, pracka

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

packa (język górnołużycki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zdrobn. łapka

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. paca ż, pacysko n

przym. pacojty

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: