kitel

kitel (język polski)

kitel (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈcitɛl], AS: [ḱitel], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) lekkie ubranie ochronne noszone w pracy lub w celach higienicznych; zob. też kitel w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kitel	kitle
dopełniacz	kitla	kitli / kitlów
celownik	kitlowi	kitlom
biernik	kitel	kitle
narzędnik	kitlem	kitlami
miejscownik	kitlu	kitlach
wołacz	kitlu	kitle

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) chałat

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. Kittel

uwagi:

tłumaczenia:

• duński: (1.1) kittel w
• niemiecki: (1.1) Kittel m
• nowogrecki: (1.1) ποδιά ż
• wilamowski: (1.1) kittl̥ m

źródła:

kitel (esperanto (morfem))

wymowa:

znaczenia:

morfem

(1.1) kitel

(1.2) fartuch

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pochodne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: