dobić

dobić (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈdɔbʲiʨ̑], AS: [dobʹić], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​

znaczenia:

czasownik przechodni dokonany

(1.1) aspekt dokonany od: dobijać

odmiana:

(1.1) koniugacja VIa

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		dobić
czas przyszły prosty		dobiję	dobijesz	dobije	dobijemy	dobijecie	dobiją
czas przeszły	m	dobiłem	dobiłeś	dobił	dobiliśmy	dobiliście	dobili
	ż	dobiłam	dobiłaś	dobiła	dobiłyśmy	dobiłyście	dobiły
	n	dobiłom	dobiłoś	dobiło
tryb rozkazujący		niech dobiję	dobij	niech dobije	dobijmy	dobijcie	niech dobiją
pozostałe formy czas zaprzeszły m dobiłem był dobiłeś był dobił był dobiliśmy byli dobiliście byli dobili byli ż dobiłam była dobiłaś była dobiła była dobiłyśmy były dobiłyście były dobiły były n dobiłom było dobiłoś było dobiło było forma bezosobowa czasu przeszłego dobito tryb przypuszczający m dobiłbym, byłbym dobił dobiłbyś, byłbyś dobił dobiłby, byłby dobił dobilibyśmy, bylibyśmy dobili dobilibyście, bylibyście dobili dobiliby, byliby dobili ż dobiłabym, byłabym dobiła dobiłabyś, byłabyś dobiła dobiłaby, byłaby dobiła dobiłybyśmy, byłybyśmy dobiły dobiłybyście, byłybyście dobiły dobiłyby, byłyby dobiły n dobiłobym, byłobym dobiło dobiłobyś, byłobyś dobiło dobiłoby, byłoby dobiło imiesłów przymiotnikowy przeszły m dobity dobici ż dobita dobite n dobite imiesłów przysłówkowy uprzedni dobiwszy rzeczownik odczasownikowy dobicie, niedobicie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. dobijać ndk., bić ndk.

rzecz. dobicie n, dobijanie n, bicie n

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: dobijać

źródła: