Uwaga |
---|
czwarty
Wersja z dnia 19:42, 5 lut 2021 autorstwa imported>Tsca (usunięto koreański, niemiecki, rosyjski, ukraiński)
czwarty (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈʧ̑fartɨ], AS: [čfarty], zjawiska fonetyczne: post. utr. dźw.
- znaczenia:
przymiotnik odliczebnikowy[1]
- (1.1) od 4
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik czwarty czwarta czwarte czwarci czwarte dopełniacz czwartego czwartej czwartego czwartych celownik czwartemu czwartej czwartemu czwartym biernik czwartego czwarty czwartą czwarte czwartych czwarte narzędnik czwartym czwartą czwartym czwartymi miejscownik czwartym czwartej czwartym czwartych wołacz czwarty czwarta czwarte czwarci czwarte nie stopniuje się
- przykłady:
- (1.1) Kwiecień to czwarty miesiąc roku w kalendarzu gregoriańskim.
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) 4.
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. czwarta ż, czwartek m, czwartak m, czworaczek mzw/mrz
- licz. cztery
- przedr. czwarto-
- związki frazeologiczne:
- czwarta władza • czwarty wymiar • czwarty do brydża • czwarty pas, karty w tas
- etymologia:
- W dawniejszej terminologii wyraz był uważany za liczebnik porządkowy, za traktowaniem go jako przymiotnika przemawia m.in. fakt, że odmienia się przez przypadki, liczby i rodzaje[2].
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: 4
- źródła:
- ↑ Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Najczęściej zadawane pytania, Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.