Pomorze

Pomorze (język polski)

Pomorze (1.1)

wymowa:

IPA: [pɔ̃ˈmɔʒɛ], AS: [põmože], zjawiska fonetyczne: nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

(1.1) geogr. region w północnej części Polski i Niemiec nad Morzem Bałtyckim; zob. też Pomorze w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Pomorze	Pomorza
dopełniacz	Pomorza	Pomorzy
celownik	Pomorzu	Pomorzom
biernik	Pomorze	Pomorza
narzędnik	Pomorzem	Pomorzami
miejscownik	Pomorzu	Pomorzach
wołacz	Pomorze	Pomorza

przykłady:

(1.1) Pomorze jest obecnie podzielone na część polską i niemiecką.

składnia:

kolokacje:

(1.1) Pomorze Gdańskie • Pomorze Przednie • Pomorze / germańskie / Nadodrzańskie / Nadwiślańskie / Rańskie / słowiańskie / Środkowe / Tylne / Wołogoskie / Wschodnie / Zachodnie

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pomorze n, Pomorzanin m, Pomorzanka ż, morze n

przym. pomorski

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. pomorze < pol. po + morze

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Pomerania
• baskijski: (1.1) Pomerania
• białoruski: (1.1) Памор’е n, Памеранія ż
• bułgarski: (1.1) Померания ż
• czeski: (1.1) Pomořansko
• duński: (1.1) Pommern
• esperanto: (1.1) Pomerio
• francuski: (1.1) Poméranie ż
• hiszpański: (1.1) Pomerania
• holenderski: (1.1) Pommeren
• indonezyjski: (1.1) Pomerania
• japoński: (1.1) ポモージェ
• kaszubski: (1.1) Pòmòrskô, Pòmòrze
• łaciński: (1.1) Pomerania ż
• niemiecki: (1.1) Pommern, Pomerellen
• norweski (bokmål): (1.1) Pommern
• pomorski: (1.1) Pòmòrskô
• portugalski: (1.1) Pomerânia
• prowansalski: (1.1) Pomerania
• rosyjski: (1.1) Померания
• rumuński: (1.1) Pomerania
• szwedzki: (1.1) Pommern
• włoski: (1.1) Pomerania ż

źródła: