Uwaga |
---|
Ioannes
Wersja z dnia 21:08, 22 lip 2020 autorstwa imported>Abraham (→Ioannes ({{język łaciński}}): + tabela odmiany)
Ioannes (język łaciński)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna
- odmiana:
- (1.1) Iōann|ēs, ~is (deklinacja II)
przypadek liczba pojedyncza mianownik Iōannēs dopełniacz Iōannis celownik Iōannī biernik Iōannem ablatyw Iōanne wołacz Iōannēs
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) nomen
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) gr. Ἰωάννης (Joánnis) < hebr. יוחנן (Yōḥānān); źródłosłów dla alb. Gjon, ang. John, arag. Chuan, ast. Xuan, czes. Jan, duń. Jens, duń. Jes, est. Johannes, franc. Jean, friu. Ğuan, friu. Zuan, galic. Xoán, hiszp. Juan, hol. Jan, irl. Eoin, irl. Seán, kasz. Jón, katal. Joan, litew. Jonas, łot. Jānis, niem. Hans, niem. Johann, niem. Johannes, pol. Jan, port. João, prow. Joan, sardyński Giuanni, słc. Ján, słń. Janez, sycyl. Giuvanni, szw. Jan, wal. Ieuan, wal. Ioan, wal. Siôn, wenec. Giovani, wenec. Zani, węg. János, wł. Giovanni
- źródła:
- ↑ Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 360.