Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

-anka

Z Wedariusz, słownik
Wersja z dnia 07:41, 8 lut 2021 autorstwa imported>Olafbot (zmiana "{{wymowa}} {{" na "{{wymowa}}\n: {{", dodane {{audio|LL-Q809 (pol)-Olaf--anka.wav}})
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Podobna pisownia Podobna pisownia: Ankaankaankkaänka

-anka (język polski)

wymowa:
IPA[ˈãŋka], AS[ãŋka], zjawiska fonetyczne: nazal.-nk- 
?/i
znaczenia:

przyrostek

(1.1) … tworzący rzeczownik od czasownika, oznaczający rzecz, obiekt, sytuację związaną z działaniem określanym przez dany czasownik
(1.2) … tworzący rzeczownik oznaczający kobietę, która urodziła się lub sporo przebywa w miejscu wskazanym przez temat słowotwórczy
(1.3) … tworzący rzeczownik oznaczający rzecz, powiązaną z miejscem określonym przez temat słowotwórczy
(1.4) rzad. …tworzący rzeczownik – nazwę córki od nazwiska lub tytułu ojca[1]
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
(1.1) kolorowankaksiążeczka do kolorowania
(1.1) pisankamalowane jajko (zob. pisać – dawne znaczenie)
(1.1) strzelankagra komputerowa, w której się strzela
(1.1) mijankaodcinek torowiska, na którym pojazdy szynowe mogą się wymijać
(1.2) Albankamieszkanka Albanii
(1.2) rzymiankamieszkanka Rzymu
(1.2) niebiankamieszkanka nieba
(1.2) galeriankabywalczyni galerii
(1.3) zakopiankadroga do Zakopanego
(1.4) Pakulankacórka Pakuły
(1.4) Sapieżankacórka Sapiehy
(1.4) starościankacórka starosty
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.4) -ówna
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. -an + -ka[2]
uwagi:
zobacz słowa kończące się na „-anka”
(1.4) Formy z sufiksem -anka tworzy się od rzeczowników zakończonych na -a i występują w nich wymiany głosek – ch:sz, d:dź, g:ż, h:ż, k:cz, ł:l, n:ń itd. Nazwy córek od nazwisk ojców od rzeczowników niezakończonych na -a są nazwami ludowymi (np. Bielski → Bielszczanka, Kowalski → Kowalszczanka)[3].
(1.4) Przyrostek ten coraz częściej zastępowany jest przez formant -ówna, którego jednak nie należy stosować przy nazwach zakończonych na -ga.
tłumaczenia:
źródła:
  1. Stanisław Szober, Gramatyka języka polskiego, PWN, Warszawa 1968, s. 122.
  2. Jeszcze o nazwiskach córek, „Poradnik Językowy” nr 7/1921, s. 90.
  3. Poradnik językowy. Zapytania i odpowiedzi, „Język Polski i Poradnik Językowy” nr 1/1916, s. 30.