Uwaga |
---|
ziele
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
ziele (język polski)
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) bot. roślina o nietrwałych, nadziemnych pędach[1]
- (1.2) odpowiednio przyrządzona roślina (1.1), mająca zastosowanie w lecznictwie i przemyśle spożywczym; zob. też zioła w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ziele zioła dopełniacz ziela ziół celownik zielu ziołom biernik ziele zioła narzędnik zielem ziołami miejscownik zielu ziołach wołacz ziele zioła
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) roślina zielna
- (1.2) roślina zielarska
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. zielnik m, zielarz m, zielarka ż, zielarstwo n, zioło n, zielony mos, zielone nmos/n, zielsko n
- przym. zielny, zielarski, ziołowy, zielony
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) herb
- arabski: (1.1) عشب m (ʿušb)
- esperanto: (1.1) spicherbo; (1.2) spicherbo
- francuski: (1.1) herbe ż, plante herbacée ż, herbacé m
- hindi: (1.2) औषध ż
- hiszpański: (1.1) hierba ż
- karaimski: (1.1) кёгёть
- łaciński: (1.1) herba ż
- portugalski: (1.1) erva ż
- rosyjski: (1.1) трава ż
- sanskryt: (1.2) औषध n, ओषधी ż, ओषधि ż
- szwedzki: (1.1) ört w
- ukraiński: (1.1) зілля n
- źródła:
- ↑ Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.