wyżyna

wyżyna (język polski)

wymowa:

IPA: [vɨˈʒɨ̃na], AS: [vyžỹna], zjawiska fonetyczne: nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) geogr. obszar, którego wysokości bezwzględne przekraczają 300 metrów n.p.m., a wysokości względne są na ogół mniejsze niż 300 metrów; zob. też wyżyna w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wyżyna	wyżyny
dopełniacz	wyżyny	wyżyn
celownik	wyżynie	wyżynom
biernik	wyżynę	wyżyny
narzędnik	wyżyną	wyżynami
miejscownik	wyżynie	wyżynach
wołacz	wyżyno	wyżyny

przykłady:

(1.1) Różnice w wysokościach względnych w obrębie wyżyny są stosunkowo małe. (Wikipedia)

składnia:

kolokacje:

(1.1) Wyżyna Bawarska • Wyżyna Kastylijska • Wyżyna Szwajcarska • Wyżyna Podolska • Wyżyna Środkowosyberyjska • Wyżyny Polskie

synonimy:

antonimy:

(1.1) nizina

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wysokość ż, wysokościowiec mrz, wyż

przym. wyżynny, wysokościowy

przysł. wysoko

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) highland
• białoruski: (1.1) нагор’е n
• hiszpański: (1.1) meseta ż, altiplanicie ż, altiplano m
• japoński: (1.1) 高原 (こうげん, kōgen)
• kaszubski: (1.1) wëżawa ż
• niemiecki: (1.1) Hochebene ż, Hochfläche ż, Hochland n
• nowogrecki: (1.1) οροπέδιο n, υψίπεδο n
• rosyjski: (1.1) нагорье n
• ukraiński: (1.1) височина ż

źródła: