wiąz

wiąz (język polski)

wiąz (1.1)

wymowa:

IPA: [vʲjɔ̃w̃s], AS: [vʹi ̯õũ̯s], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• nazal.• asynch. ą • i → j 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) dendr. Ulmus L., drzewo lub krzew strefy umiarkowanej, należące do rodziny wiązowatych; zob. też wiąz w Wikipedii

(1.2) techn. drewno wiązu (1.1)

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wiąz	wiązy
dopełniacz	wiązu	wiązów
celownik	wiązowi	wiązom
biernik	wiąz	wiązy
narzędnik	wiązem	wiązami
miejscownik	wiązie	wiązach
wołacz	wiązie	wiązy

(1.2)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	wiąz
dopełniacz	wiązu
celownik	wiązowi
biernik	wiąz
narzędnik	wiązem
miejscownik	wiązie
wołacz	wiązie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) lud. brzost

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) drzewo, krzew

(1.2) drewno

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wiązówka ż, wiązowate nmos

przym. wiązowy, wiązowaty

związki frazeologiczne:

etymologia:

prasł. *vęzъ

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) elm
• baskijski: (1.1) zumar
• białoruski: (1.1) вяз m; (1.2) вяз m
• galicyjski: (1.1) umeiro m
• hiszpański: (1.1) olmo m
• kataloński: (1.1) om m
• łaciński: (1.1) ulmus ż
• łotewski: (1.1) goba ż, vīksna ż
• niemiecki: (1.1) Ulme ż
• nowogrecki: (1.1) φτελιά ż
• rosyjski: (1.1) вяз m
• słowacki: (1.1) brest m
• szwedzki: (1.1) alm w
• ukraiński: (1.1) в’яз m
• włoski: (1.1) olmo m

źródła: