tacka

tacka (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈtaʦ̑ka], AS: [tacka]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zdrobn. od taca

(1.2) mała taca

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	tacka	tacki
dopełniacz	tacki	tacek
celownik	tacce	tackom
biernik	tackę	tacki
narzędnik	tacką	tackami
miejscownik	tacce	tackach
wołacz	tacko	tacki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. tacowy

rzecz. taca ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• jidysz: (1.1) טעצל n (tecl); (1.2) טעצל n (tecl)

źródła:

tacka (język szwedzki)

tacka (1.1)

tackor (1.2)

wymowa:

[²t'ak:a] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) owca (samica)

(1.2) sztaba, sztabka

czasownik

(2.1) dziękować

odmiana:

(1.1) en tacka, tackan, tackor, tackorna

(2.1) att tacka, tackar, tackade, tackat, tacka!

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

(2.1) zob. tack

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: