spraka

spraka (język islandzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zool. halibut

odmiana:

(1.1) lp spr|aka, ~öku, ~öku, ~öku (~akan, ~ökuna, ~ökunni, ~ökunnar); lm ~ökur, ~ökur, ~ökum, ~aka (~ökurnar, ~ökurnar, ~ökunum, ~akanna)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) lúða

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: Indeks:Islandzki - Jedzenie

źródła:

spraka (język starosaksoński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) mowa

(1.2) język (sposób porozumiewania)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w papierowych słownikach lub wiarygodnych słownikach online. Jeśli znasz starosaksoński, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

spraka (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

czasownik nieprzechodni

(1.1) trzeszczeć, trzaskać

(1.2) iskrzyć się, skrzyć się

odmiana:

(1) att spraka, sprakar, sprakade, sprakat, spraka!, pres. part. sprakande, perf. part. -

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) knastra

(1.2) gnistra

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. sprakande, sprakning

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

nie mylić z: språka → rozmawiać

zobacz też: frasa • knastra • krasa • prassla • rassla • spraka (trzaskanie)

źródła: