plurale tantum

plurale tantum (użycie wyrażenia obcego w języku polskim)

wymowa:

znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj męski

(1.1) jęz. gram. rzeczownik występujący w danym znaczeniu wyłącznie w liczbie mnogiej; zob. też plurale tantum w Wikipedii

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) singulare tantum

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) plurale tantum
• arabski: (1.1) اسم جمع m (ʾism jamʿ)
• fiński: (1.1) plurale tantum
• francuski: (1.1) plurale tantum m
• hiszpański: (1.1) plurale tantum
• islandzki: (1.1) fleirtölunafnorð n
• kataloński: (1.1) plurale tantum m
• łaciński: (1.1) plurale tantum n
• niemiecki: (1.1) Pluraletantum n
• perski: (1.1) اسم جمع (esm-e-jam')
• rosyjski: (1.1) плюралия тантум n (pljurálija tántum)
• włoski: (1.1) plurale tantum m

źródła: