konfitura

konfitura (język polski)

konfitury (1.1)

wymowa:

IPA: [ˌkɔ̃nfʲiˈtura], AS: [kõnfʹitura], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kulin. owoce smażone w syropie cukrowym; zob. też konfitura w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	konfitura	konfitury
dopełniacz	konfitury	konfitur
celownik	konfiturze	konfiturom
biernik	konfiturę	konfitury
narzędnik	konfiturą	konfiturami
miejscownik	konfiturze	konfiturach
wołacz	konfituro	konfitury

przykłady:

(1.1) Po ochłodzeniu konfitura zrobiła się bardzo gęsta.

składnia:

kolokacje:

(1.1) domowa konfitura • konfitura śliwkowa / wiśniowa / z wiśni

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. konfiturowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. confiture

uwagi:

(1.1) zwykle w lm

(1.1) zobacz też: dżem • konfitura • marmolada • powidła

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Jedzenie

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) confiture
• baskijski: (1.1) erreximenta
• bułgarski: (1.1) конфитюр m (konfitûr)
• esperanto: (1.1) konfitaĵo
• francuski: (1.1) confiture ż
• hiszpański: (1.1) mermelada ż
• interlingua: (1.1) confectura
• kataloński: (1.1) melmelada ż
• niemiecki: (1.1) Konfitüre ż
• portugalski: (1.1) compota ż
• rosyjski: (1.1) варе́нье n (varénʹe)
• węgierski: (1.1) íz
• wilamowski: (1.1) konfitür ż
• włoski: (1.1) confettura ż

źródła:

konfitura (język baskijski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) dżem

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. konfitatu

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: