grusza

grusza (język polski)

grusza (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈɡruʃa], AS: [gruša] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bot. Pyrus L., rodzaj drzewa owocowego z rodziny różowatych; zob. też grusza w Wikipedii

(1.2) techn. drewno gruszy (1.1)

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	grusza	grusze
dopełniacz	gruszy	grusz
celownik	gruszy	gruszom
biernik	gruszę	grusze
narzędnik	gruszą	gruszami
miejscownik	gruszy	gruszach
wołacz	gruszo	grusze

(1.2) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	grusza
dopełniacz	gruszy
celownik	gruszy
biernik	gruszę
narzędnik	gruszą
miejscownik	gruszy
wołacz	gruszo

przykłady:

(1.1) W sadach rosły jabłonie, grusze, śliwy, wiśnie, czereśnie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) lud. dzika grusza, ulęgałka

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. gruszka ż, grucha ż, gruszeczka ż, gruszyczka ż, gruszkówka ż

przym. gruszowy, gruszkowy, gruszkowaty

związki frazeologiczne:

wczasy pod gruszą • leżeć pod gruszą

etymologia:

prasł. *gruša / prasł. *kruša

uwagi:

tłumaczenia:

• baskijski: (1.1) madariondo, udareondo
• białoruski: (1.1) груша ż, ігруша ż; (1.2) груша ż, ігруша ż
• czeski: (1.1) hrušeň ż
• esperanto: (1.1) pirujo, pirarbo
• fiński: (1.1) päärynäpuu; (1.2) päärynäpuu
• francuski: (1.1) poirier m; (1.2) poirier m
• hiszpański: (1.1) peral m; (1.2) peral m
• ido: (1.1) piro
• litewski: (1.1) kriaušė ż
• łaciński: pirus ż
• niemiecki: (1.1) Birnbaum m, pot. Birne ż
• nowogrecki: (1.1) αχλαδιά ż; (1.2) αχλαδόξυλο n
• szwedzki: (1.1) päronträd n
• ukraiński: (1.1) груша ż; (1.2) грушина ż
• wilamowski: (1.1) biynbaojm m

źródła: