event

event (użycie wyrazu obcego w języku polskim)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) wydarzenie – muzyczne, towarzyskie itp., najczęściej publiczne

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	event	eventy
dopełniacz	eventu	eventów
celownik	eventowi	eventom
biernik	event	eventy
narzędnik	eventem	eventami
miejscownik	evencie	eventach
wołacz	evencie	eventy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) impreza

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. eventowy

rzecz. evencik mrz

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) ang. event

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) event

źródła:

event (język angielski)

wymowa:

IPA: /ɪˈvɛnt/, SAMPA: /I"vEnt/

wymowa amerykańska

​ ​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) wydarzenie, zdarzenie, zajście

(1.2) wypadek, przypadek

(1.3) mat. zdarzenie

(1.4) inform. zdarzenie

odmiana:

(1.1-4) lp event; lm events

przykłady:

(1.1) She reflected much upon the past events. → Wiele rozmyślała o przeszłych wydarzeniach.

(1.1) His description of the event is the most apposite. → Jego opis wydarzenia jest najbardziej trafny.

(1.1) The event will surely have some negative after-effects. → To zajście będzie miało z pewnością jakieś negatywne konsekwencje.

składnia:

kolokacje:

(1.2) in that event → w takim wypadku • in the event that…/of sth → w razie gdyby… • in the event → jak się okazało • in any event → w każdym razie

(1.3) mutually exclusive events → zdarzenia wzajemnie się wykluczające

(1.4) event handler

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. eventful, uneventful

rzecz. eventuality

przysł. uneventfully

czas. eventuate

związki frazeologiczne:

it's easy to be wise after the event

etymologia:

uwagi:

źródła: