dojrzałość

dojrzałość (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) rzecz. odprzym. od: dojrzały

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	dojrzałość	dojrzałości
dopełniacz	dojrzałości	dojrzałości
celownik	dojrzałości	dojrzałościom
biernik	dojrzałość	dojrzałości
narzędnik	dojrzałością	dojrzałościami
miejscownik	dojrzałości	dojrzałościach
wołacz	dojrzałości	dojrzałości

przykłady:

(1.1) Biografia pisarza obejmuje tylko okres dojrzałości.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) niedojrzałość

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dojrzewalnia ż, dojrzewalnik m, dojrzewanie n, dojrzenie n

czas. dojrzewać ndk., dojrzeć dk.

przym. dojrzały, dojrzewalniczy

przysł. dojrzale

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) maturity
• baskijski: (1.1) heldutasun
• bułgarski: (1.1) зрялост ż
• duński: (1.1) modenhed w
• francuski: (1.1) maturité ż
• hiszpański: (1.1) madurez ż
• kazachski: (1.1) есейгендік
• nowogrecki: (1.1) ωριμότητα ż
• rosyjski: (1.1) зрелость ż
• szkocki gaelicki: (1.1) abaichead m

źródła: