Uwaga |
---|
binda
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
binda (język polski)
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) druk. szpagat do zszywania książki
- (1.2) druk. dekoracyjne prążki na grzbiecie książki
- (1.3) elastyczny grzbiet do bindowania dokumentów
- (1.4) daw. opaska do podwiązywania wąsów; zob. też binda w Wikipedii
- (1.5) daw. rodzaj diademu, ozdobna kobieca opaska na głowę
- odmiana:
- (1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik binda bindy dopełniacz bindy bind celownik bindzie bindom biernik bindę bindy narzędnik bindą bindami miejscownik bindzie bindach wołacz bindo bindy
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. bindownica, bindowanie
- czas. bindować
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 34.
- ↑ Hasło binda w: Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, Krakowska Spółka Wydawnicza, Kraków 1927.
binda (język islandzki)
- wymowa:
- IPA: /ˈpɪnta/
- znaczenia:
czasownik
- (1.1) wiązać
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
binda (język szwedzki)
- wymowa:
-
- znaczenia:
czasownik
rzeczownik, rodzaj wspólny
- odmiana:
- (1.1) att binda, binder, band, bundit, bind!
- (2.1) en binda, bindan, bindor, bindorna
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: czasowniki nieregularne w języku szwedzkim
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 63.