житель

житель (język rosyjski)

transliteracja:

žitelʹ

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) mieszkaniec

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	жи́тель	жи́тели
dopełniacz	жи́теля	жи́телей
celownik	жи́телю	жи́телям
biernik	жи́теля	жи́телей
narzędnik	жи́телем	жи́телями
miejscownik	жи́теле	жи́телях

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. жительница ż

czas. жить ndk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

житель (język ukraiński)

transliteracja:

žitelʹ

wymowa:

жи́тель zobacz zasady wymowy ukraińskiej

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) mieszkaniec

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	жи́тель	жи́телі
dopełniacz	жи́теля	жи́телів
celownik	жи́телеві, жи́телю	жи́телям
biernik	жи́теля	жи́телів
narzędnik	жи́телем	жи́телями
miejscownik	на/у жи́телеві, жи́телю, жи́телі	на/у жи́телях
wołacz	жи́телю	жи́телі

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) pot. житець

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. життя n, живоття n, житуха ż, житіє n, життєвість ż, житло n, житво n, житець m, живучість ż, животіння n

forma żeńska жителька ż

czas. жити ndk., житися ndk., живати ndk., животіти ndk.

przym. життєвий, життьовий, житечний, житейський, житійний, житловий, живучий, живкий, живущий, живлющий, живлючий

przysł. життєво, живлюще

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: