Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

wołać

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

wołać (język polski)

wymowa:
IPA[ˈvɔwaʨ̑], AS[vou̯ać]
?/i
znaczenia:

czasownik

(1.1) wzywać kogoś, kierować do kogoś głośne wołanie
(1.2) nazywać kogoś
(1.3) przekazywać coś krzykiem
odmiana:
(1) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Tyle razy cię wołałem, a ty twierdzisz, że nic nie słyszałaś?
(1.2) W podstawówce wołali na mnieGałązka”.
(1.3) Niektórzy śmiali się, ale większość wołała: „zabierzecie go ze sceny!”.
składnia:
kolokacje:
(1.1) wołać do telefonu, wołać kelnera
synonimy:
(1.1) wzywać, prosić
(1.3) mówić, krzyczeć
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wołacz m, wołanie n
czas. przywoływać (przywołać), nawoływać
związki frazeologiczne:
głos wołającego na puszczywołać o pomstę do niebakamienie wołać będą
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: