schlebiać

schlebiać (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. schlebić)

(1.1) chwalić nad wyraz celem przypodobania się komuś

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) kadzić, łechtać, nadskakiwać, pochlebiać, przypochlebiać

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. schlebić

rzecz. schlebianie n

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• afrykanerski: (1.1) platter, vlei
• angielski: (1.1) flatter
• baskijski: (1.1) losentxatu
• białoruski: (1.1) ліслівіць
• chorwacki: (1.1) laskati
• czeski: (1.1) lichotit
• francuski: (1.1) flatter
• galicyjski: (1.1) alisar
• hiszpański: (1.1) halagar, adular
• holenderski: (1.1) vleien, flatteren
• indonezyjski: (1.1) memuji
• islandzki: (1.1) skjalla
• kataloński: (1.1) afalagar
• kazachski: (1.1) жағымпаздану
• litewski: (1.1) laižytis
• łotewski: (1.1) glaimot
• niemiecki: (1.1) schmeicheln
• perski: (1.1) تملق گفتن
• rosyjski: (1.1) льстить
• rumuński: (1.1) flata
• słowacki: (1.1) lichotiť, líškať sa
• szwedzki: (1.1) smickra
• turecki: (1.1) övmek, pohpohlamak
• ukraiński: (1.1) лестити
• węgierski: (1.1) hízeleg
• włoski: (1.1) adulare, lusingare

źródła: