rytm

rytm (język polski)

wymowa:

IPA: [rɨtm̥], AS: [rytm̦], zjawiska fonetyczne: wygł. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) muz. jeden z elementów dzieła muzycznego, odpowiedzialny za organizację czasową utworu; zob. też rytm (muzyka) w Wikipedii

(1.2) określony porządek powtarzający się okresowo

odmiana:

(1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	rytm	rytmy
dopełniacz	rytmu	rytmów
celownik	rytmowi	rytmom
biernik	rytm	rytmy
narzędnik	rytmem	rytmami
miejscownik	rytmie	rytmach
wołacz	rytmie	rytmy

przykłady:

(1.1) W mojej piosence brakuje rytmu, mógłbyś spojrzeć?

(1.2) Każdy mój dzień musi mieć określony rytm.

składnia:

(1.1) w rytm + D.

kolokacje:

(1.1) wiązany • taktowy • swobodny • ataktowy

(1.2) med. rytm biologiczny • okołodobowy • parasystoliczny • zatokowy

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. rytmika ż, rytmiczność ż, rytmizacja ż, rytmizowanie n

czas. rytmizować

przym. rytmiczny

przysł. rytmicznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. rhythmus < gr. ῥυθμός < gr. ῥέω

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) rhythm; (1.2) rhythm
• arabski: (1.1-2) إيقاع
• białoruski: (1.1) рытм m; (1.2) рытм m
• duński: (1.1) rytme w; (1.2) rytme w
• esperanto: (1.1) ritmo; (1.2) ritmo
• kataloński: (1.1) ritme m; (1.2) ritme m
• niemiecki: (1.1) Rhythmus m; (1.2) Rhythmus m
• szwedzki: (1.1) rytm w
• ukraiński: (1.1) ритм m

źródła:

rytm (język szwedzki)

wymowa:

[ryt:m] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) muz. rytm

odmiana:

(1.1) en rytm, rytmen, rytmer, rytmerna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) dygnsrytm

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. rytmicitet, rytmik, rytmisering

czas. rytmisera

przym. rytmisk

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: