polski

polski (język polski)

polska (1.1) flaga

Język polski należy do gru­py języków zachodniosło­wiańskich, stanowiących część rodziny języków indo­europejskich. Ocenia się, że jest on językiem ojczystym około 44 milionów ludzi na świecie – mieszkańców Pol­ski oraz Polaków zamiesz­kałych za granicą.

polski (2.1)

wymowa:

IPA: [ˈpɔlsʲci], AS: [polsʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk., ​

​

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) odnoszący się do Polski lub Polaków

(1.2) st.pol. polny

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) jęz. zachodniosłowiański język używany przez Polaków; zob. też język polski w Wikipedii

(2.2) pot. eduk. uczn. przedmiot szkolny język polski; zob. język polski

(2.3) pot. eduk. uczn. godzina lekcyjna zajęć z języka polskiego; zob. język polski

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	polski		polska	polskie	polscy	polskie
dopełniacz	polskiego		polskiej	polskiego	polskich
celownik	polskiemu		polskiej	polskiemu	polskim
biernik	polskiego	polski	polską	polskie	polskich	polskie
narzędnik	polskim		polską	polskim	polskimi
miejscownik	polskim		polskiej	polskim	polskich
wołacz	polski		polska	polskie	polscy	polskie
nie stopniuje się

(2.1-2) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	polski
dopełniacz	polskiego
celownik	polskiemu
biernik	polski
narzędnik	polskim
miejscownik	polskim
wołacz	polski

(2.3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	polski	polskie
dopełniacz	polskiego	polskich
celownik	polskiemu	polskim
biernik	polski	polskie
narzędnik	polskim	polskimi
miejscownik	polskim	polskich
wołacz	polski	polskie

przykłady:

(1.1) Uroki polskiego krajobrazu: wysokie góry o nagich szczytach i łagodne wzgórza porośnięte lasami, malownicze wyżyny, rozległe równiny i szerokie doliny, duże i małe jeziora, nadmorskie plaże zasypane złocistym piaskiem (…).

(1.1) Polscy piłkarze po raz kolejny wygrali z Anglią.

(2.1) W Polsce mówi się po polsku.

(2.3) Dziś miałam dwa polskie, jedną matmę i angielski.

składnia:

kolokacje:

(1.1) narodowość polska • obywatelstwo polskie • wpływy polskie

(2.1) mówić / mawiać / rozmawiać / gadać / dogadywać / dukać / pisać / pisywać / czytać po polsku

synonimy:

(1.1) st.pol. lacki

(2.1) polszczyzna

(2.2) język polski, polak

antonimy:

hiperonimy:

(2.1) zachodniosłowiański

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. antypolskość ż, odpolszczenie n, Polak mos, polak mrz/mzw, Polaczek mos, polaczek mos, Polka ż, Polanin m, Polska ż, polskość ż, polszczenie n, polszczyzna ż, spolszczanie n, spolszczenie n, wypolszczanie n

czas. odpolszczyć dk., polszczyć ndk., spolszczać ndk., spolszczyć dk., wypolszczać ndk.

przym. antypolski, spolszczony, polskawy

skr. pol.

związki frazeologiczne:

słoń a sprawa polska • tłumaczyć z polskiego na nasze • przysłowie: polski most, niemiecki post, włoskie nabożeństwo, to wszystko błazeństwo

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• albański: (1.1) polak, polonez; (2.1) polonisht
• angielski: (1.1) Polish; (2.1) Polish
• arabski: (1.1) بولندي
• banjumasański: (1.1) Polandia
• baskijski: (1.1) poloniar, Poloniako; (2.1) poloniera
• białoruski: (1.1) польскі; (2.1) польская мова ż
• bułgarski: (1.1) полски (polski); (2.1) полски m (polski)
• chiński standardowy: (2.1) 波兰语 (Bōlán yǔ)
• chorwacki: (1.1) poljski; (2.1) poljski m
• czeski: (1.1) polský; (2.1) polština ż
• dolnołużycki: (2.1) pólski m
• dolnoniemiecki: (1.1) poolsch; (2.1) Poolsch
• dolnośląski: (1.1) pulsch; (2.1) Pulsch
• duński: (1.1) polsk; (2.1) polsk
• esperanto: (1.1) pola; (2.1) pola lingvo, pot. la pola
• estoński: (1.1) poola; (2.1) poola keel, poola
• farerski: (1.1) pólskur; (2.1) pólskt
• fiński: (1.1) puolalainen; (2.1) puola
• francuski: (1.1) polonais; (2.1) polonais m
• górnołużycki: (1.1) pólski; (2.1) pólšćina
• gudźarati: (1.1) પોલિશ, પોલિશ; (2.1) પોલિશ, પોલિશ
• hawajski: (1.1) Pōlani
• hebrajski: (1.1) פולני‎; (2.1) פולנית
• hindi: (1.1) पोलिश, पोलिश; (2.1) पोलिश, पोलिश
• hiszpański: (1.1) polaco; (2.1) polaco m
• holenderski: (1.1) Pools; (2.1) Pools
• interlingua: (1.1) polac, polonese
• islandzki: (1.1) pólskur; (2.1) pólska ż
• japoński: (1.1) ポーランドの; (2.1) ポーランド語(ご)
• jidysz: (1.1) פּויליש (pojlisz); (2.1) פּויליש (pojlisz)
• kaszubski: (1.1) pòlsczi; (2.1) pòlszczëzna ż
• kataloński: (1.1) polonès
• kazachski: (2.1) поляк тілі (polyak tili)
• koreański: (1.1) 폴란드사람 (polland salam), 폴란드인 (polland`in); (2.1) 폴란드말 (polland mal), 폴란드어 (pollandr)
• litewski: (1.1) lenkiškas, lenkų; (2.1) lenkų kalba ż
• łaciński: (1.1) polonicus; (2.1) polonice
• łotewski: (1.1) poļu, polisks; (2.1) poļu valoda ż
• macedoński: (1.1) полски (polski)
• niemiecki: (1.1) polnisch; (2.1) Polnisch n
• norweski (bokmål): (1.1) polsk; (2.1) polsk
• norweski (nynorsk): (1.1) polsk; (2.1) polsk
• norweski (riksmål): (1.1) polsk; (2.1) polsk
• nowogrecki: (1.1) πολωνικός (polonikós); (2.1) πολωνικά lm n (poloniká), πολωνική γλώσσα ż
• ormiański: (1.1) լեհուհի, լեհաստանցի, լեհական; (2.1) լեհերեն
• perski: (1.1) لهستانی (lahastâni)
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)
• portugalski: (1.1) braz. port. polonês m, port. polaco; (2.1) braz. port. polonês m, port. polaco m
• rosyjski: (1.1) польский; (2.1) польский m
• rumuński: (1.1) polonez; (2.1) poloneză ż
• slovio: (1.1) Polakju (Полакйу); (2.1) Polakio (Полакио)
• słowacki: (1.1) poľský; (2.1) poľský, poľština ż
• słoweński: (1.1) poljski; (2.1) poljščina ż
• szwedzki: (1.1) polsk; (2.1) polska
• turecki: (1.1) Polonya; (2.1) Lehçe, Polonya dili
• ukraiński: (1.1) польський; (2.1) польська ż (pol’s’ka)
• węgierski: (1.1) lengyel; (2.1) lengyel
• wietnamski: (2.1) tiếng Ba Lan
• wilamowski: (1.1) pöniś, pȫnyś, pönyś; (2.1) pöniś, pȫnyś, pönyś
• włoski: (1.1) polacco; (2.1) polacco m

źródła: