Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

polis

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Podobna pisownia Podobna pisownia: Polispolišpollispólis

polis (użycie wyrazu obcego w języku polskim)

wymowa:
IPA[ˈpɔlʲis], AS[polʹis], zjawiska fonetyczne: zmięk.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) hist. typ organizacji państwa w starożytnej Grecji, który obejmował ośrodek miejski wraz z przyległymi obszarami; zob. też polis w Wikipedii
odmiana:
(1.1) nieodm.[1],
przykłady:
(1.1) Każda polis rządziła się własnymi prawami, posiadała własne władze ustawodawcze, wykonawcze i sądownicze, kultywowała odrębne tradycje, obyczaje i świat wierzeń religijnych.[2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) miasto-państwo
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) gr. πόλις
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło polis w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Marek Czapliński, Słownik encyklopedyczny. Historia, Wydawnictwo Europa, Wrocław 1998/99, ISBN 83-85336-95-8, s. 310.

polis (język angielski)

wymowa:
enPR: pōlĭs, IPA/ˈpɒ.lɪs/
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) hist. polis
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

polis (język baskijski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) hist. polis[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

polis (język hiszpański)

wymowa:
IPA[ˈpo.lis]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) hist. polis

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) lm od: poli
odmiana:
(1.1) nieodm.
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) ciudad-estado
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. πόλις (pólis)
uwagi:
źródła:

polis (język łotewski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) Polak
(1.2) (tylko D. lm) polski (dosł. Polaków)
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.2) poļu valodajęzyk polski
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Polija ż
forma żeńska poliete ż
przym. polisks
przysł. poliski
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

polis (papiamento)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) policja
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w papierowych słownikach lub wiarygodnych słownikach online. Jeśli znasz papiamento, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

polis (język szwedzki)

polis (1.1)
polis (1.2)
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) policja[1]
(1.2) policjant, policjantka[1]
(1.3) polisa[1]
odmiana:
(1.1) en polis, polisen
(1.2-3) en polis, polisen, poliser, poliserna
przykłady:
(1.1) Mannen som sökts av hela landet gav upp och överlämnade sig till polis.Człowiek, którego szukał cały kraj, poddał się i oddał się w ręce policji.
(1.2) Wallander är en polis som arbetar i Ystad. → Wallander jest policjantem, który pracuje w Ystad.
składnia:
kolokacje:
(1.1) polisanmälanpolisbilpolisförbudpolishelikopterpolishundpoliskedjapoliskommissariepolisstation
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
(1.1-2) przym. polisiär
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 365.

polis (tok pisin)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) policja
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w papierowych słownikach lub wiarygodnych słownikach online. Jeśli znasz tok pisin, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

polis (język turecki)

polis (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) policja
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: