miara

miara (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈmʲjara], AS: [mʹi ̯ara], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) rozmiar

(1.2) wielkość lub podziałka służąca do porównania lub pomiaru

(1.3) metoda szacowania lub pomiaru

(1.4) przyrząd pomiarowy, szczególnie długości

(1.5) odmierzona ilość

(1.6) kryterium, wyznacznik, źródło sądów

(1.7) daw. umiar; st.pol. miarą → w miarę

(1.8) mat. rodzaj funkcji umożliwiający wyznaczanie „rozmiaru” zbioru; zob. też miara (matematyka) w Wikipedii

(1.9) muz. metrum

(1.10) daw. gw. (Poznań) pobór do wojska

odmiana:

(1.1-10)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	miara	miary
dopełniacz	miary	miar
celownik	mierze	miarom
biernik	miarę	miary
narzędnik	miarą	miarami
miejscownik	mierze	miarach
wołacz	miaro	miary

przykłady:

(1.1) Krawiec bierze miarę.

(1.2) Centymetr krawiecki z zaznaczoną miarą.

(1.3) Czy miarą tragedii jest liczba ofiar?

(1.4) Krawiec mierzy miarą.

(1.5) Dostał niezłą miarę batów.

(1.6) Człowiek jest miarą wszechrzeczy.

(1.7) Przysłowie to stare: we wszystkim miej miarę.

(1.8) Długość, pole powierzchni, i objętość, to szczególne przypadki miar.

(1.9) Miara trzy czwarte

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) wielkość

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. miernik mrz, mierzarka ż, mierzalność ż, mierzenie n, zmierzenie n

zdrobn. miarka ż

czas. mierzyć ndk., zmierzyć dk.

przym. mierzalny

przysł. miarowo

związki frazeologiczne:

przebrać miarę / przekroczyć miarę • szyty na miarę • w miarę • wziąć miarę • przysłowie apetyt rośnie w miarę jedzenia

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.10) zobacz listę tłumaczeń w haśle: pobór

• angielski: (1.1) measure; (1.3) measure; (1.5) measure; (1.8) measure
• arabski: (1.5) مقدار m (miqdār)
• esperanto: (1.1) mezuro; (1.2) mezuro; (1.3) mezuro; (1.4) mezurilo; (1.5) mezuro; (1.6) mezuro; (1.8) mezuro; (1.9) mezuro
• hebrajski: (1.1) מידה; (1.2) מידה; (1.5) מידה; (1.6) מידה; (1.8) מידה
• jidysz: (1.1) מאָס ż (mos)
• łaciński: (1.1) mensura
• niemiecki: (1.1) Maß n
• rosyjski: (1.1) мера; (1.2) мера; (1.5) мера; (1.6) мера; (1.8) мера
• tuvalu: (1.4) fua
• tybetański: (1.1) ཚོད
• ukraiński: (1.1) міра ż
• wilamowski: (1.1) mȫs n, möss n, möös m
• włoski: (1.1) misura ż, metro m

źródła:

miara (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [mi.ˈa.ra] lub [ˈmja.ra]

znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) 1. os. lp (yo) czasu przeszłego prostego (I) (pretérito imperfecto) trybu łączącego (subjuntivo) od miar

(1.2) 3. os. lp (él, ella, usted) czasu przeszłego prostego (I) (pretérito imperfecto) trybu łączącego (subjuntivo) od miar

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

miara (język portugalski)

wymowa:

znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) 3. os. lp czasu zaprzeszłego złożonego trybu oznajmującego (pretérito mais-que-perfeito composto do indicativo) czasownika miar

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: