Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

mączka

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

mączka (język polski)

mączka (1.2)
przygotowywanie mączki (1.3) z manioku
wymowa:
IPA[ˈmɔ̃n͇ʧ̑ka], AS[mõṇčka], zjawiska fonetyczne: udziąs.nazal.asynch. ą  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zdrobn. od: mąka
(1.2) sproszkowany surowiec techniczny
(1.3) półprodukt spożywczy przypominający mąkę
(1.4) daw. i reg. pozn. krochmal[1]
(1.5) daw. mąka delikatna, subtelna, cienka[1]
(1.6) daw. puder do twarzy[1]
(1.7) reg. białost. miałki cukier[2]
odmiana:
(1.1-6)
przykłady:
(1.1) Do serniczka zużyłam pięć jajeczek, pół kilo mączki i trochę rodzyneczków.
(1.2) Przetwórnia ryb produkuje mączkę paszową z odpadów.
(1.3) Z mączki grochowej można przyrządzić smaczne purée do obiadu.
składnia:
kolokacje:
(1.2) mączka rybna / kostna / kamienna / drzewna / zwierzęca / wapienna / dolomitowa / świdrowa / cukrowa / chmielowa
(1.3) mączka grochowa / ziemniaczana / chleba świętojańskiego / z manioku / z ciecierzycy
synonimy:
(1.2) miał, proszek, pył
(1.3) mąka
(1.4) krochmal, mąka ziemniaczana, skrobia
(1.6) puder
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. mąka ż, mączkarnia ż, mączkarka ż, mączkomierz m, mączkowanie n, mącznica ż
czas. mączkować, umączkować
przym. mączkowany, mączkotwórczy, mączny, mączysty
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1-6) pol. mąka
uwagi:
tłumaczenia:
(1.4) zobacz listę tłumaczeń w haśle: krochmal
(1.6) zobacz listę tłumaczeń w haśle: puder
  • angielski: (1.2) meal
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. 2, Warszawa 1900–1927, s. 908.
  2. Andrzej Markowski, Jak dobrze mówić i pisać po polsku, Warszawa 2000.