Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

h

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Podobna pisownia Podobna pisownia: .chHh.HHĤĥĦħƕǶȞȟɦɧʜʰʱ̱ΉηϦНнђћҢңҤҥԊԋՀհ
Podobna pisownia Podobna pisownia: Η (alfabet grecki)

h (użycie międzynarodowe)

wymowa:
znaczenia:

symbol

(1.1) fiz. hekto-, przedrostek oznaczający 10² (sto)[1]
(1.2) godzina[1]
(1.3) muz. siódmy dźwięk w podstawowej skali diatonicznej (zob. uwagi); zob. też h (dźwięk) w Wikipedii
(1.4) inform. za liczbą w systemie szesnastkowym
odmiana:
przykłady:
(1.1) hPa (hektopaskal)
(1.4) 100h = 256d
składnia:
kolokacje:
(1.3) h-mollH-dur
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.2) ang. hour
uwagi:
(1.3) Symbol używany przez kilka narodów europejskich (w tym przez Niemców i Polaków). Podstawowa średniowieczna skala muzyczna obejmowała siedem dźwięków, nazywanych od kolejnych liter alfabetu łacińskiego (A, B, C, D, E, F, G). Na jego podstawie stworzył Guido z Arezzo heksachordy, szeregi dźwięków, mające ułatwić zapamiętywanie śpiewanych w tym czasie melodii. W jednym z nich: w heksachordzie F pojawił się problem: między pierwszym a czwartym stopniem (f-b) był tryton, dysonans kojarzony w średniowieczu z diabłem (nazywano go diabłem w muzyce, z łac. diabolus in musica i zakazano wykonywać); z tego powodu zdecydowano się obniżyć b w tym heksachordzie i nazwano je b-molle (łac. miękkie b). Dla odróżnienia, b w heksachordzie G, które nie zmieniło swojej wysokości, nazwane zostało b-durum (łac. twarde b); zaczęto zgodnie z nazwami różnicować pisownię tych liter, gdzie b-durum było kanciate, a b-molle okrągłe. Prawdopodobnie przez błąd niemieckiego kopisty z twardego b powstało h. Symbol ten przedostał się do Skandynawii i Polski, gdzie używany jest do dziś.
(1.3) zobacz też: cdefgabh
(1.3) zobacz też: hesesbhhishisis
(1.3) por. aisis • ces
źródła:
  1. 1,0 1,1 Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 30 listopada 2006 r. w sprawie legalnych jednostek miar (Dziennik Ustaw, poz. 1638 nr 225 z 2006 roku)

h (język polski)

Hh
wymowa:
‹ha›, IPA[xa], AS[χa]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) jęz. jedenasta litera polskiego alfabetu; zob. też h w Wikipedii
odmiana:
(1.1) nieodm.
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
skr. H
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: aAąĄbBcCćĆdDeEęĘfFgGhHiIjJkKlLłŁmMnNńŃoOóÓpP(q)(Q)rRsSśŚtTuU(v)(V)wW(x)(X)yYzZźŹżŻ
tłumaczenia:
  • amerykański język migowy: (1.1) Sign language H.svg
  • polski język migowy:
źródła:

h (język angielski)

wymowa:
IPA/eɪtʃ/
wymowa brytyjska?/i
wymowa amerykańska?/i
wymowa brytyjska?/i wymowa amerykańska?/i
znaczenia:

litera

(1.1) ósma litera angielskiego alfabetu, nazywana aitch

skrót

(2.1) = hourgodzina
(2.2) = hitsport. uderzenie (w statystykach bejsbolowych)
(2.3) = heroinheroina
odmiana:
(1.1) lp h; lm h's
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: aAbBcCdDeEfFgGhHiIjJkKlLmMnNoOpPqQrRsStTuUvVwWxXyYzZ
źródła:

h (język czeski)

wymowa:
znaczenia:

skrót

(1.1) = haléřhalerz
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

h (język wilamowski)

wymowa:
znaczenia:

zaimek osobowy

(1.1) ja[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. A-R, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 186.

h (język zulu)

wymowa:
IPA/h/
znaczenia:

litera

(1.1) minuskuła ósmej litery alfabetu zuluskiego
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) majuskuła: H
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: