dał Pan Bóg zęby, da i chleb

dał Pan Bóg zęby, da i chleb (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈdaw ˈpãn‿buɡ ˈzɛ̃mbɨ ˈda i‿ˈxlɛp], AS: [dau̯ pãn‿bug zẽmby da i‿χlep], zjawiska fonetyczne: wygł.• nazal.• asynch. ę • zestr. akc.

znaczenia:

przysłowie polskie

(1.1) Bóg, który stworzył człowieka, nie opuści go w potrzebie

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) Bóg nie opuści, kto się nań spuści

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

• inne wersje: kto dał zęby, da i chleb
• inne przysłowia związane z tematami: Bóg, chleb

tłumaczenia:

źródła:

•  Hasło chleb w: Samuel Adalberg, Księga przysłów, przypowieści i wyrażeń przysłowiowych polskich, Druk Emila Skiwskiego, Warszawa 1889–1894, s. 52.
• hasło chleb w Encyklopedii staropolskiej Zygmunta Glogera, Warszawa, 1900