czasem luty się zlituje, że człek niby wiosnę czuje; ale czasem tak się zżyma, że człek prawie nie wytrzyma

czasem luty się zlituje, że człek niby wiosnę czuje; ale czasem tak się zżyma, że człek prawie nie wytrzyma (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈʧ̑asɛ̃m ˈlutɨ‿ɕɛ zlʲiˈtujɛ ˈʒɛ ˈʧ̑wɛc ˈɲibɨ ˈvʲjɔsnɛ ˈʧ̑ujɛ ˈalɛ ˈʧ̑asɛ̃m ˈtac‿ɕɛ ˈʒːɨ̃ma ˈʒɛ ˈʧ̑wɛk ˈpravʲjɛ ˌɲɛ‿vɨˈṭʃɨ̃ma], AS: [časẽm luty‿śe zlʹitui ̯e že ču̯eḱ ńiby vʹi ̯osne čui ̯e ale časẽm taḱ‿śe •žỹma že ču̯ek pravʹi ̯e ńe‿vyṭšỹma], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• udziąs.• nazal.• denazal.• zmięk. międzywyr.• zestr. akc.• wym. warsz.• akc. pob.• gemin.• i → j  ​

znaczenia:

przysłowie polskie

(1.1) pogoda w lutym bywa bardzo mroźna lub przeciwnie – deszczowa i błotnista

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) czasem luty ostro kuty, czasem w luty same pluty

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz inne przysłowia o miesiącach, pogodzie

tłumaczenia:

źródła:

 Hasło luty w: Samuel Adalberg, Księga przysłów, przypowieści i wyrażeń przysłowiowych polskich, Druk Emila Skiwskiego, Warszawa 1889–1894, s. 268.