Polish

Polish (język angielski)

Język polski należy do gru­py języków zachodniosło­wiańskich, stanowiących część rodziny języków indo­europejskich. Ocenia się, że jest on językiem ojczystym około 44 milionów ludzi na świecie – mieszkańców Pol­ski oraz Polaków zamiesz­kałych za granicą.

Polish (2.1)

wymowa:

wymowa amerykańska

bryt. IPA: /ˈpəʊlɪʃ/, SAMPA: /"p@UlIS/

amer. enPR: pōʹlĭsh, IPA: /ˈpoʊlɪʃ/, SAMPA: /"poUlIS/

wymowa amerykańska

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) polski

rzeczownik niepoliczalny

(2.1) jęz. język polski

odmiana:

(1) nie stopniuje się

(2) lp Polish; blm

przykłady:

(1.1) Polish women are beautiful. → Polskie kobiety są piękne.

(1.1) I am Polish. → Jestem Polakiem. (dosł. Jestem polski.)

(2.1) Sorry, I don't speak Polish. → Przepraszam, nie mówię po polsku.

(2.1) Lewis has been learning Polish for four years. → Lewis uczy się języka polskiego od czterech lat.

składnia:

kolokacje:

(1.1) the Polish → Polacy • League of Polish Families • Polish notation • reverse Polish notation

synonimy:

(1.1) przedr. Polono-

antonimy:

hiperonimy:

(2.1) language

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Poland, Pole, Polishness

związki frazeologiczne:

etymologia:

ang. Pole + -ish

uwagi:

źródła: