Polak, Węgier – dwa bratanki, i do szabli, i do szklanki

Polak, Węgier – dwa bratanki, i do szabli, i do szklanki (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈpɔlaɡ ˈvɛ̃ŋʲɟɛr ˈdva braˈtãnʲci ˌː‿dɔ‿ˈʃablʲi ˌː‿dɔ‿ˈʃklãnʲci], AS: [polag vẽŋʹǵer dva bratãnʹḱ• i‿do‿šablʹ• i‿do‿šklãnʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ę • -nk- • dł. sam.• udźw. międzywyr.• zestr. akc.• akc. pob.

znaczenia:

przysłowie polskie

(1.1) o przyjaźni między Polakami i Węgrami, opartej na wspólnych walkach i zamiłowaniu do dobrego wina; zob. też Polak, Węgier, dwa bratanki, i do szabli, i do szklanki w Wikipedii

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz inne przysłowia o Polakach, Węgrach

tłumaczenia:

• czeski: (1.1) Polák, Maďar, dva bratři, v šavli i ve sklenici
• esperanto: (1.1) pol', hungaro: frata paro, Dum batalo, drink-regalo
• ukraiński: (1.1) поляк та угорець – добра парочка, і до шаблі і до чарочки
• węgierski: (1.1) lengyel, magyar – két jó barát, együtt harcol, s issza borát

źródła:

Słownik frazeologiczny PWN z Bralczykiem w opracowaniu Elżbiety Sobol, PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-85-01-15224-6